Geschiedenis

Naar wie is de MBG vernoemd?

De MBG dankt zijn naam aan bisschop Wilhelmus Marinus Bekkers
(1908-1966). Een stukje geschiedenis…

Wilhelmus Marinus Bekkers werd in 1908 in een boerengezin in St. Oedenrode geboren. Na zijn priesterwijding in 1933 was hij kapelaan in een paar parochies om na de oorlog geestelijk adviseur te worden van de Noord-Brabantse Christelijke Boerenbond. In 1960, nadat hij al drie jaar hulpbisschop was geweest, werd hij bisschop van Den Bosch, het grootste bisdom van Nederland. Meteen zorgde hij ervoor dat er in de parochies meer aan de gelovigen zelf werd overgelaten.
In die tijd zat er in Rome een vooruitstrevende paus, Johannes XXIII genaamd, die de hele katholieke kerk wilde vernieuwen. Hij noemde dat ‘aggiornamento’ (bij de tijd blijven) en wilde dat de oude stoffige luiken van het Vacaan (die al eeuwen gesloten waren) weer werden opengezet naar de wereld.

In 1962 riep hij alle bisschoppen bijeen om een aantal jaren na te denken over deze vernieuwingen. Hiermee begon het Tweede Vaticaans Concilie, dat tot 1965 zou duren. Bisschop Bekkers werd lid van de liturgiecommissie (die ging over de teksten en handelingen die bij een kerkdienst moesten plaatsvinden). Vroeger werd de mis helemaal in het Latijn gezongen en Bekkers was een van de mensen die ervoor zorgde dat in ieder land de mis voortaan in de eigen taal werd gelezen. Hij was een van de grote mannen achter de vernieuwingen in de kerk in de jaren zestig.

In Nederland werd hij vooral beroemd vanwege zijn korte praatjes in het tv-programma Brandpunt, waarin hij de vernieuwingen uit Rome voor de Nederlandse katholieken vertaalde. Hij vond dat de kerk niet allerlei verboden en geboden moest opleggen, maar dat iedereen naar zijn eigen geweten moest handelen. Het allerberoemdst werd zijn ‘Brandpuntje’ uit maart 1963, waarin hij zei dat iedereen zelf moest beslissen over geboorteregeling. Dat was in die tijd net zo opzienbarend als de uitspraken van bisschop Muskens even geleden. Vooral bij jongeren was Bekkers vanwege zijn moderne opvattingen populair, maar ook veel oudere gelovigen wilden een modernere kerk.

Paus Johannes XXIII in Rome zou de ideeën van Bekkers misschien wel hebben gedeeld, maar voordat hij hierover iets kon beslissen, stierf hij in 1963. Op 9 mei 1966 stierf ook bisschop Bekkers, veel te vroeg, op 58-jarige leeftijd. Heel Nederland rouwde om zijn dood. De paus die na Johannes XXIII in het Vaticaan gekomen was, Paulus VI, was ouderwets en hij maakte de vernieuwingen wel af, maar verbood in 1968 het gebruik van de pil en andere voorbehoedsmiddelen, tot grote teleurstelling van vele gelovigen.
Gelukkig hoefde Bekkers dit niet meer mee te maken. Hij streefde naar een moderne eigentijdse kerk en zou zelfs vandaag de dag nog vele ouderen en jongeren aangesproken hebben.